سیستم‌های کنترل موتور خودرو به ورودی چندین سنسور برای تنظیم عملکرد موتور و همچنین انتشار گازهای گلخانه‌ای و سایر عملکردهای حیاتی آن متکی هستند. هنگامی که این سنسورها نتوانند اطلاعات دقیق را ارائه دهند، راننده ممکن است با افزایش مصرف سوخت، مشکلات رانندگی و… مواجه شود.
یکی از مهم ترین سنسورها در خودروهای مدرن سنسور اکسیژن است. همچنین به عنوان سنسور O2 شناخته می شود زیرا O2 فرمول شیمیایی اکسیژن است، سنسور اکسیژن میزان اکسیژن نسوخته را در هنگام خروج اگزوز از موتور کنترل می کند.
سنسور وسیله ای برای اندازه گیری مخلوط سوخت فراهم می کند. سنسور O2 به خودرو اجازه می‌دهد که بفهمد آیا ترکیب سوخت غنی (اکسیژن کافی نیست) یا (اکسیژن بیش از حد) است. دانستن نسبت سوخت به هوای موتور وسیله نقلیه شما این امکان را می دهد که تغییرات لازم را انجام دهد تا ماشین شما همانطور که باید کار کند.
چه زمانی باید سنسور O2 خود را تعویض کنید؟
سنسورهای اکسیژن جزو موارد نگهداری نیستند که به طور منظم نیاز به تعویض داشته باشند، مانند فیلترهای روغن و هوا، بنابراین فقط در صورت خرابی تعویض می شوند.
سنسورهای اکسیژن جزء مهمی از سیستم های سوخت و آلاینده ها هستند زیرا میزان اکسیژن موجود در اگزوز را کنترل می کنند و این اطلاعات را به کامپیوتر موتور منتقل می کنند که نسبت هوا به سوخت را متناسب با آن تنظیم می کند.
اگر یک سنسور اکسیژن از کار بیفتد، کامپیوتر موتور نمی‌تواند نسبت هوا به سوخت را به درستی تنظیم کند و این مشکل می‌تواند منجر به مصرف سوخت بیشتر، انتشار گازهای گلخانه‌ای و آسیب به اجزای دیگر مانند مبدل کاتالیزوری شود.
نشانه هایی که نیاز به سنسور اکسیژن جدید دارید
اگر چراغ موتور روشن شود نشانه‌ای از یک مشکل جدی است، مانند مشکل در مبدل کاتالیزوری، یا چیزی جزئی مانند شل شدن درپوش گاز، بنابراین همیشه نیاز به بررسی وجود دارد.
با این حال، می تواند نشان دهد که مشکلی در سنسور O2 یا حتی قسمت دیگری از اگزوز یا سیستم آلایندگی شما هست. هر تعمیرگاهی باید بتواند آنچه را که باعث روشن شدن چراغ چک موتور شما شده است برطرف کند.
نشانه‌های دیگری که نشان می‌دهد به سنسور اکسیژن جدید نیاز دارید عبارتند از: بی‌حرکتی، کمبود برق، توقف یا افزایش قابل توجه مصرف سوخت. این علائم می‌تواند نشانه‌ای از مشکلات دیگر هم باشد، اما تعویض سنسور اکسیژن می‌تواند مصرف سوخت را تا 40 درصد بهبود بخشد.
کارکرد و کاربردهای سنسور اکسیژن
امروزه موتورهای خودرو را می توان با استفاده از انواع حسگرها کنترل کرد. این سنسورها عملکرد و آلایندگی موتور را کنترل می کنند. هنگامی که سنسور داده های دقیقی را ارائه نمی دهد، مشکلات زیادی مانند افزایش مصرف سوخت و انتشار بیشتر گازهای گلخانه ای رخ می دهد.
وظیفه سنسور اکسیژن
کار سنسور o2 بررسی میزان اکسیژن داخل اگزوز است. ارتباط این سنسور با کمک سیگنال ولتاژ قابل انجام است. بنابراین وضعیت اکسیژن در اگزوز توسط کامپیوتر خودرو تعیین می شود.
انواع سنسورهای اکسیژن
سنسورهای اکسیژن به دو دسته گازهای خروجی دوتایی و گازهای خروجی جهانی تقسیم می شوند.
-
سنسور اکسیژن گاز اگزوز دودویی
سنسور باینری انتقال در ولتاژ الکتریکی در دمای 350 درجه سانتیگراد بر اساس سطح اکسیژن داخل اگزوز می دهد. محتوای اکسیژن باقیمانده در اگزوز را با سطح اکسیژن هوای محیط مقایسه می کند و تغییر از کمبود هوا به هوای اضافی و بالعکس را تشخیص می دهد.
-
گاز اگزوز جهانی
این سنسور هنگام محاسبه نسبت کمبود هوا یا سوخت بسیار دقیق است. برد محاسباتی بهتری دارد و برای استفاده در موتورهای گازی و دیزلی نیز مناسب است.
سنسورهای اکسیژن چه کاری انجام می دهند؟
وقتی یک موتور بنزینی بنزین می سوزاند، در آن اکسیژن وجود دارد. اکسیژن در موتور حاصل عوامل متعددی از جمله دمای هوا، دمای موتور، بار روی موتور و فشار هوا است. نسبت ایده آل برای اکسیژن و بنزین 14.7:1 است که بسته به انواع مختلف گاز کمی متفاوت است.
در حالتی که اکسیژن کمتری وجود داشته باشد، سوخت پس از احتراق باقی می ماند که به آن مخلوط غنی می گویند. از طرف دیگر، اگر اکسیژن بیشتری وجود داشته باشد، به آن مخلوط بدون چربی گفته می شود.
هر دو مخلوط غنی و کم چربی برای ماشین شما و همچنین برای محیط زیست مضر هستند. یک مخلوط غنی منجر به سوختی می شود که نسوخته و آلودگی ایجاد می کند. مخلوط بدون چربی آلاینده های اکسید نیتروژن تولید می کند که می تواند منجر به کاهش عملکرد خودرو و آسیب موتور شود.
سنسورهای اکسیژن در نزدیکی نقاطی در سیستم اگزوز قرار می گیرند تا مشخص شود که آیا مخلوط های غنی یا کم چربی در ماشین شما وجود دارد.
به طور معمول، یک سنسور O2 به دلیل یک واکنش شیمیایی بنزین به اکسیژن نامتعادل، ولتاژ ایجاد می کند. اکثر موتورهای خودرو می توانند بر اساس ولتاژ سنسور O2 تعیین کنند که چه مقدار سوخت برای موتور صرف شود.
اگر سنسور اکسیژن شما به درستی کار نکند، کامپیوتر مدیریت موتور شما نمی تواند نسبت هوا به سوخت را تعیین کند. بنابراین، موتور مجبور است حدس بزند که چقدر بنزین مصرف کند، در نتیجه وسیله نقلیه ضعیف کار می کند.
نحوه تست سنسور اکسیژن
برای آزمایش سنسور اکسیژن، می توانید آن را به وسیله نقلیه خود متصل کنید یا آن را برای آزمایش بردارید. آزمایش به یک ابزار نیاز دارد: یک ولت متر دیجیتال با امپدانس بالا.
اولین گام برای بررسی سنسور O2 این است که سیم‌های اطراف را بیابید تا مطمئن شوید که آنها سالم هستند و علائم سایش و پارگی قابل مشاهده نیستند. در مرحله بعد، خودرو باید روشن شود و اجازه داده شود تا موتور به دمای 600 درجه فارنهایت برسد.
با استفاده از ولت متر، سنسور اکسیژن در شرایط خاص اندازه گیری می شود تا هرگونه عیب را مشخص کند. از آنجایی که آزمایش سنسور اکسیژن نیاز به آموزش و ابزارهای تخصصی دارد، بهتر است به مکانیک اجازه دهید تا این آزمایش را انجام دهد.
سنسور O2 در کجا قرار دارد؟
سنسور O2 را می توان در منیفولد اگزوز یافت که به موتور متصل است و به جمع آوری آلاینده ها کمک می کند. منیفولد مخلوطی از هوا و سوخت را از سیلندرهای موتور دریافت می کند.